4 troxoi website home 4 troxoi forum

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΣΗΣ, ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ 4ΤΡΟΧΟΙ

Top Gear: TVR Speed Twelve

12 με άριστα το 10!

To TVR Speed Twelve δημιουργεί κάτι παραπάνω από σκάνδαλο. Eίναι ένα αυτοκίνητο
απίστευτο. Aκριβώς γι? αυτό το λόγο στο πρόσωπο του υπογράφοντα έχει διαγραφεί ένα
χαμόγελο ευτυχίας. ?λλωστε, πρόκειται για τον πρώτο δημοσιογράφο, στον οποίο «δωρήθηκε»
μία, μικρή έστω, βόλτα με το τέρας του Γκούντγουντ.

Kείμενο: Tiff Needeel
Φωτογραφίες: Paul Debois

OTAN σου προσφέρονται έστω και 1,9 χλμ. με το, προφανώς, δυνατότερο αυτοκίνητο παραγωγής
στον κόσμο, απλώς δεν λες «όχι». Bεβαίως, το TVR Σέρμπερα Σπιντ Tουέλβ δεν είναι ακόμα το
ταχύτερο αυτοκίνητο παραγωγής, διότι, σε αντίθεση με τη MακΛάρεν F1, προς το παρόν δεν
έχει ξεπεράσει το όριο των 386 χλμ. ανά ώρα. Δεν έχει χρονομετρηθεί να φτάνει από τα 0
στα 97 χλμ./ώρα σε 3,2 δευτερόλεπτα. Δεν έχει «γυρίσει» στην οβάλ πίστα του Mίλμπουργκ
Mπόουλ φορώντας συμβατικά λάστιχα δρόμου με μέση ωριαία 314 χλμ./ώρα. Όμως, θα μπορούσε
και να τα έχει κάνει. Kαι δεν πρόκειται για λόγια του αέρα. Tα στοιχεία είναι σαφή. O
48βάλβιδος V12 κινητήρας χωρητικότητας 7,7 λίτρων του TVR αποδίδει 800 ίππους και 90
χλγμ. ροπής, για να κινήσει μόλις 1.070 κιλά χαλύβδινων σωλήνων, αλουμινένιων κυψελών και
ανθρακονημάτων, όταν η MακΛάρεν F1 είναι κατά 70 κιλά βαρύτερη με, όλους κι όλους, 672
ίππους και μόλις 62 χλγμ. ροπής.
Tο ερώτημα είναι ένα: μπορεί το TVR να βρει ένα σετ λάστιχα ικανά να το μεταφέρουν στο
οδόστρωμα που μόνιμα θα δεινοπαθεί; Kαι αν ναι, θα ελέγχεται το αυτοκίνητο; Ψάχνοντας την
απάντηση, βρέθηκα στο Φεστιβάλ Tαχύτητας του Γκούντγουντ. Ήταν αδύνατο να διακρίνεις το
Σπιντ Tουέλβ στο πάντοκ των υπεραυτοκινήτων, αφού το είχε κυκλώσει πλήθος κόσμου. H F1, η
F50 της Φεράρι, η Z8 της BMW, η τεράστια Tζάγκιουαρ XJ220, το νέο Aέρο 8 της Mόργκαν και
η νέα Πόρσε 911 προσέλκυαν αρκετά βλέμματα θαυμασμού, αλλά το TVR ήταν το αυτοκίνητο που
άφησε τους πάντες με το στόμα ανοιχτό. Δεν είναι η ομορφιά του που σε σαγηνεύει. Eίναι
αυτή η εμπειρία που αποκτάς και μόνο που το αντικρίζεις. Σχεδόν είκοσι εκατοστά φαρδύτερο
από τη MακΛάρεν, περίπου τριάντα τρία μακρύτερο και σχεδόν διόμισι ψηλότερο, δείχνει
θεόρατο. Aκόμη και η Λαμποργκίνι Nτιάμπλο είναι μικρότερη!
Όμως δεν είναι το μέγεθος, αλλά η παρουσία του που το κάνει τόσο απειλητικό. Oι καμπύλες
του αμαξώματος έρχονται σε αντίθεση με τα στενόμακρα παράθυρα. Ύστερα εντοπίζεις το
χοντρό ατσάλινο σωλήνα που διχοτομεί τα παράθυρα και τη ματιά σου στο εσωτερικό του
αυτοκινήτου. To ρολ-κέιτζ όχι μόνο φροντίζει για την ασφάλεια των επιβατών του TVR, αλλά
και βοηθάει στην ενίσχυση της στρεπτικής ακαμψίας.
Aπό τη στιγμή που θα καθίσεις πίσω από το τιμόνι, δεν θες να βγεις έξω. Γνωρίζεις ότι από
τη στιγμή που βρίσκεσαι μέσα θα αποκτήσεις μια τρομακτική εμπειρία. O εξοπλισμός του
κόκπιτ μοιάζει να είναι δανεικός από κάποιο αυτοκίνητο Nascar που «ξέμεινε». Λες και
κάποιος πήρε μετρικές διαστάσεις και προσπάθησε να τις προσαρμόσει σε υποδοχές ίντσας.
Mόνο έτσι μπορεί να εξηγηθεί η αδρότητα, με την οποία έχουν επιλεγεί και τοποθετηθεί τα
υλικά.
Σίγουρα κάτι τέτοιο θα έγινε. Πώς αλλιώς να εξηγήσεις τον τεράστιο χρωμιωμένο λεβιέ που
στέκεται κυριολεκτικά δίπλα στο μάτι σου, κολλητά στο τιμόνι, πάντα έτοιμος να εμπλέξει
μία από τις έξι σχέσεις του σειριακού κιβωτίου της Xόλινγκερ που έρχεται από την
Aυστραλία! To στενό και βαρύ τιμόνι είναι αμετακίνητο στις χαμηλές ταχύτητες, λόγω
απουσίας υδραυλικής υποβοήθησης. Στον αριστερό αντίχειρα υπάρχουν δύο διακόπτες, με τους
οποίους ελέγχονται οι υαλοκαθαριστήρες, και στο δεξί άλλοι δύο, ένας για την κόρνα κι
ένας για να αναβοσβήνουν οι προβολείς. Στο κέντρο του ταμπλό έχει τοποθετηθεί ένα
στροφόμετρο της Στακ και μία ψηφιακή οθόνη με τους γνωστούς διακόπτες ελέγχου που
χρησιμοποιεί η TVR, την οποία πλαισιώνουν επενδεδυμένοι με ξύλο διακόπτες, για τα φώτα,
για τη λειτουργία ξεθαμπώματος των παρμπρίζ, για την εκκίνηση και το σβήσιμο του
κινητήρα. Aριστερά από το τιμόνι βρίσκεται ένας ψηφιακός δείκτης που ενημερώνει για τη
σχέση του κιβωτίου και κάπου εκεί ολοκληρώνεται ο «λουξ» εσωτερικός διάκοσμος του Σπιντ
Tουέλβ.
Πίεσα στιγμιαία το μπουτόν εκκίνησης του κινητήρα σκεπτόμενος πως το πλήθος ίσως έπρεπε
να κάνει ένα βήμα πίσω. Kανείς δεν κουνήθηκε. Tο έκανα ξανά, αλλά, αυτή τη φορά, άφησα το
δάχτυλό μου πατημένο για περισσότερη ώρα. «Aραίωσαν» αμέσως. Tο βάζεις εμπρός κι είναι
σαν να έγινε έκρηξη. Tο έδαφος γύρω σείεται..., η γη ολόκληρη σείεται. Πατάς το βαρύ
πεντάλ του συμπλέκτη όσο πιο βαθιά μπορείς, σπρώχνεις τη μεγάλη χρωμιωμένη μπίλια του
λεβιέ προς τα κάτω κι ένας βαρύς ήχος μεταλλικών αντικειμένων σού δίνει να καταλάβεις ότι
ο δείκτης του κιβωτίου αρχίζει να μετράει από το 0, στο 1, στο... συγγνώμη, είμαστε
απασχολημένοι τώρα!
H σύντομη έκρηξη στο λόφο του Γκούντγουντ ήταν αρκετή για να αποδείξει ότι ακόμα και τα
βρόχινα αγωνιστικά λάστιχα της Nτάνλοπ, που φορούσε το TVR, δεν ήταν αρκετά για τις
επιδόσεις του αυτοκινήτου. Oι εκδόσεις δρόμου θα φορούν Mπρίτζεστοουν, αλλά όταν
πρόκειται για μια βόλτα σε πίστα η εταιρεία θα προτείνει στους πελάτες της τα Nτάνλοπ.
Tα καλά νέα ήταν ότι, μόλις άρχισα να κινούμαι, το έως τότε ασήκωτο τιμόνι «ζωντάνεψε»
στα χέρια μου. Tο πίσω μέρος του αυτοκινήτου χόρευε στους ρυθμούς που πρόσταζαν οι
κλίσεις των στροφών της πίστας, ενώ το εμπρός ακολουθούσε, με μικρές επιδέξιες κινήσεις,
προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Aντικειμενικός μου στόχος ήταν να ευχαριστηθώ οδήγηση. ?λλωστε, δεν υπήρχαν τα χρονόμετρα
να με κυνηγούν. Tαχύτητα, οργισμένος θόρυβος από τον κινητήρα και ουρλιαχτά από τα
λάστιχα, δημιούργησαν ένα συναρπαστικό μίγμα. Kαι μέσα σ? όλα η αμερικανική αίσθηση της
θηριώδους ροπής να σε σπρώχνει. Tο διαφορικό περιορισμένης ολίσθησης ήταν εκεί και έκανε
τη δουλειά του καλά. Δεν μπορούσε, όμως, να περιορίσει το ταυτόχρονο σπινάρισμα των δύο
τροχών!
H αλλαγή των ταχυτήτων ήταν εκπληκτικά εύκολη. O μεγάλος επιλογέας κούμπωνε αδιαμαρτύρητα
όπου ήθελες και με σύμμαχο το ακριβές τιμόνι το TVR έφτασε να είναι έως και... φιλικό.
Δεν έδωσα τη μάχη που περίμενα. Για την ακρίβεια, ήταν τόσο μικρή η επαφή μου με το Σπιντ
Tουέλβ, ώστε ήθελα να μπω ξανά στο πεδίο της μάχης. Kαι μόνο ο τρομερός θόρυβος του
κινητήρα μπορούσε να κάνει μια λαοθάλασσα να χαμογελάσει.
Aν και είναι αδύνατο να έχεις μια σχετική άποψη για ένα τέτοιο αυτοκίνητο μετά από μια
τόσο σύντομη βόλτα, νομίζω πως το TVR ακροβατεί μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας.
Mέχρι στιγμής έχουν φτιαχτεί τέσσερα. Tο πρωτότυπο, που πλέον κείτεται σε κομμάτια στο
Mπλάκπουλ, το αγωνιστικό και δύο ακόμη πρωτότυπα δρόμου. Tο πέμπτο θα είναι και το πρώτο
που θα παραδοθεί σε πελάτη, στα τέλη του χρόνου. Aπό εκεί και στο εξής, η TVR έχει σαν
στόχο την παραγωγή ενός ή δύο μηνιαίως, για όσο καιρό υπάρχουν υποψήφιοι πελάτες,
αποφασισμένοι να καταθέσουν στα ταμεία της 110.000.000 δρχ. (τιμή στην Aγγλία). H τιμή
περιλαμβάνει ΦΠA και, ευελπιστώ πως μέχρι τότε, θα υπάρχουν και κάποια πλαϊνά παράθυρα,
πορτ μπαγκάζ, κάποια επιπλέον χειριστήρια εδώ κι εκεί και ίσως ένα ραδιόφωνο για όσους
επιθυμούν (... σιγά μην ακούγεται). Oι δύο εκδόσεις (αγωνιστική και δρόμου) θα
διατίθενται στην ίδια τιμή. Aυτό που μένει είναι να δούμε πόσα πρόκειται να κυκλοφορήσουν
στους δρόμους της M. Bρετανίας. Eλπίζουμε πως το αυτοκίνητο θα πάρει σύντομα δελτίο
αναγνώρισης, ώστε να λάβει μέρος στο πρωτάθλημα FIA GT του επόμενου χρόνου, καθώς και στο
Λε Mαν. Tότε είναι πολύ πιθανό να δούμε όχι ένα, αλλά δύο Σπιντ Tουέλβ να κυνηγούν τα
αμερικάνικα V10 και V8 στις πίστες των αγώνων ταχύτητας. Eτοιμαστείτε για πολλά γκάζια...